BROŃ RAKIETOWA – broń, w której do napędu pocisku zastosowano układ miotający rakietowy, obejmuje wszystkie rodzaje pocisków napędzanych silnikiem rakietowym, wraz z urządzeniami startowymi i układami kierowania. Jest zaliczana do szeroko rozumianej → broni palnej. Pocisk rakietowy jest to amunicja z własnym napędem, której trajektoria lub kurs są kontrolowane podczas lotu. Broń rakietowa [br.rak.] ze względu na zasięg oddziaływania dzieli się na: taktyczną, operacyjno-taktyczną i strategiczną. Pociski taktyczne używane są na polu bitwy (na lądzie, w powietrzu, na wodzie), a ich zasięg i działanie są ograniczone; są przeznaczone do niszczenia siły militarnej wroga. Pociski strategiczne przeznaczone są do niszczenia skupisk ludności cywilnej i obiektów przemysłowych przeciwnika; mogą być wystrzeliwane z ziemi, powietrza i wody.

W zależności od rodzaju taktycznego przeznaczenia br.rak. dzieli się m.in. na: ogólnego przeznaczenia, przeciwpancerną, przeciwlotniczą, lotniczą, morską. Do głównych zespołów br.rak. zalicza się: głowica, układ napędowy, system nawigacyjny, system kierowania, system specjalny, źródło zasilania. [Piotr Baczar]

Literatura: J. Ahlborn, K. Teichmann, Waffen Lexikon, Munchen 2006.