DOWÓDZTWO – zespół osób funkcyjnych i komórek organizacyjnych, przy pomocy którego dowódca dowodzi podległymi wojskami. W skład dowództwa [dow.] wchodzą: dowódca, jego zastępcy oraz sztab. W niektórych armiach świata do dow. zalicza się również ogniwa sztabowe szefów rodzajów wojsk, komórki logistyczne i inne. Sztab to organ dowodzenia występujący od szczebla pododdziału do szczebla centralnego, jego zadania to: organizowanie, przygotowanie oraz prowadzenie działań; przygotowanie wszelkich kalkulacji oraz danych potrzebnych dowódcy do podjęcia decyzji. W okresie pokoju głównym zadaniem sztabu jest organizowanie szkolenia dow. i wojsk. Organ dowodzenia to dow. pododdziału, oddziału, związku taktycznego (kierownictwo instytucji) o charakterze dowódczo-sztabowym, którym podlegają organizacyjnie jednostki wojskowe. Dowódcy stojący na czele organu dowodzenia odpowiadają za całokształt działalności podległych jednostek, mają prawo rozkazywania im oraz podejmowania decyzji o ich użyciu. Sztab pododdziału, oddziału i związku taktycznego jest głównym organem dowodzenia dowódcy. [Jarosław Wołejszo]

Literatura: Leksykon wiedzy wojskowej, red. M. Laprus, Warszawa 1979 • Organizacja dowodzenia w jednostkach operacyjnych wojsk lądowych, cz. I, red. J. Michniak, Warszawa 1997 • Podstawowe kategorie sztuki wojennej, red. A. Tomaszewski, Warszawa 1996.