DZIAŁALNOŚĆ SZKOLENIOWO-METODYCZNA SZ RP – zwana też metodyczno-szkoleniową lub tylko metodyczną, jest fundamentalną warstwą systemu szkolenia SZ RP – jest to zespół przedsięwzięć organizacyjnych i szkoleniowych, umożliwiających dowódcom (równorzędnym) wszystkich poziomów i szczebli dowodzenia nabycie wiedzy oraz praktycznych umiejętności metodycznych w zakresie prowadzenia szkolenia wojskowego. Jej istotą jest przygotowanie i doskonalenie bezpośrednio podległych dowódców do prowadzenia szkolenia podwładnych poprzez precyzyjną analizę celu, dobór treści szkolenia wynikających z zadań i przeznaczenia, właściwe zastosowanie form i metod przy wykorzystaniu dostępnej bazy szkoleniowej i zabezpieczenia materiałowo-technicznego. Umiejętne kompleksowe postępowanie metodyczne dowódców w czasie realizacji programowych zadań szkoleniowych jest niezbędne w całokształcie przygotowania dowództw, związków taktycznych, oddziałów i pododdziałów do prowadzenia efektywnych działań w każdych warunkach pola walki, operacji. Celem zasadniczym działalności szkoleniowo-metodycznej [dz.sz.-m.] jest przygotowanie dowódców wszystkich poziomów i szczebli dowodzenia, wykładowców, instruktorów, kandydatów na żołnierzy zawodowych w korpusie oficerów i podoficerów do kierowania i realizacji szkolenia oraz wdrażanie najskuteczniejszych form i metod w realizacji przedsięwzięć szkoleniowych. Cele szczegółowe dz.sz.-m. obejmują: rozwijanie umiejętności metodycznych jej podmiotów, stosownie do aktualnych wymagań i potrzeb procesu szkolenia dowództw i wojsk; poszukiwanie oraz stosowanie w praktyce skutecznych, efektywnych form i metod prowadzenia zajęć i ćwiczeń; ujednolicenie i upowszechnianie rozwiązań metodycznych odpowiednich do poziomu i szczebla dowodzenia oraz specyfiki rodzaju wojsk i służb; przygotowanie kadry do racjonalnego wykorzystania
w szkoleniu bazy szkoleniowej i środków materiałowo-technicznego zabezpieczenia zajęć, ćwiczeń; kształtowanie u przyszłych dowódców tj. oficerów i podoficerów pożądanych umiejętności metodycznych, cech i nawyków niezbędnych do kierowania i realizacji procesu szkolenia; upowszechnianie w działalności szkoleniowej osiągnięć dydaktyki wojskowej i doskonalenia kadr. Za właściwy dobór celów dz.sz.-m. na danym poziomie i szczeblu dowodzenia odpowiada dowódca. Treścią dz.sz.-m. jest: metodyka przygotowania i prowadzenia zajęć i ćwiczeń; doskonalenie form i metod szkolenia; wypracowywanie kierunków działalności szkoleniowo-metodycznej, ich precyzowanie i weryfikacja; wymiana wniosków i doświadczeń szkoleniowo-metodycznych; weryfikacja programów szkolenia i kształcenia; racjonalne wykorzystanie bazy szkoleniowej oraz limitów środków materiałowych; dostosowanie elementów bazy szkoleniowej do wymogów programów i planów szkolenia oraz zakładanych celów szkoleniowych; analiza i wdrażanie wniosków i doświadczeń z misji, operacji, ćwiczeń i bieżącej działalności szkoleniowej; opracowywanie na potrzeby zabezpieczenia procesu szkolenia instrukcji, poradników metodycznych i pomocy szkoleniowych. Dobór treści dz.sz.-m. leży w kompetencjach dowódcy i jest uzależniony od poziomu i szczebla dowodzenia, poziomu kształcenia i potrzeb szkoleniowo-metodycznych. [Jarosław Wołejszo]

Literatura: Leksykon obronności. Polska i Europa, red. M. Huzarski, J. Wołejszo, Warszawa 2014.