EPIZOOTIA – masowe występowanie zachorowań zwierząt w odniesieniu do konkretnego terenu oraz konkretnego okresu czasu, o skali zdecydowanie większej niż w poprzednich okresach czasu; jest to odpowiednik → epidemii, tak jak → pandemii – panzootia. Epizootia [epiz.] jest efektem opanowania przez biologiczny czynnik chorobotwórczy organizmu zwierzęcia gospodarza. Może skutkować transmisją na ludzi (np. wąglik) i doprowadzić do epidemii. Epiz. jest obserwowana zwłaszcza w skupiskach zwierząt podatnych na określone biologiczne czynniki chorobotwórcze, które mogą mieć charakter nieinfekcyjny (prowadzić do chorób niezakaźnych) lub infekcyjny (prowadzić do chorób zakaźnych). Obszar występowania jest uzależniony od struktury i intensywności hodowli zwierząt. W Polsce zagrożenie dotyczy chowu i hodowli zwierząt gospodarskich.

Epiz. to jeden z rodzajów zagrożeń kryzysowych, tj. o potencjale wystarczającym do zainicjowania → sytuacji kryzysowej i kryzysu. Podmiotami bezpieczeństwa wiodącymi w sprawach → zarządzania kryzysowego w związku z epiz. są organy administracji publicznej i podmioty wykonawcze podległe resortowi rolnictwa oraz resortowi rozwoju wsi. [Paweł Gromek]

Literatura: Krajowy plan zarządzania kryzysowego, Warszawa 2019 i 2020.