KOALICJA ANTYTERRORYSTYCZNA – system prawnomiędzynarodowych i operacyjnych mechanizmów zwalczania i zapobiegania → terroryzmowi wypracowany przez państwa i organizacje regionalne w celu prowadzenia wspólnych działań przeciwko grupom i celom terrorystycznym poprzez zmniejszanie zagrożenia, jakie ugrupowania terrorystyczne stanowią dla bezpieczeństwa międzynarodowego i regionalnego. Obejmuje m.in. zmniejszanie potencjału militarnego ugrupowań terrorystycznych oraz odnoszącą się do nich kontrolę terytorialną, przywództwa, zasobów finansowych i wpływów online. Do istotnych celów koalicyjnych zobowiązań zalicza się współpracę na rzecz misji wojskowych, wspieranie stabilizacji terytoriów, wzmocnienie współpracy międzynarodowej przeciwko globalnym celom organizacji terrorystycznych, współpracę organów ścigania, odcięcie finansowania, przeciwdziałanie rekrutacji terrorystów oraz neutralizację narracji radykalizującej [→ deradykalizacja]. Koalicja antyterrorystyczna jest również zaangażowana w wysiłki na rzecz zapewnienia → pomocy humanitarnej społecznościom cierpiącym z powodu przesiedleń i konfliktów oraz wspierania wysiłków stabilizacyjnych.

W obszarze współdziałania koalicji antyterrorystycznej można wyróżnić cztery zasadnicze płaszczyzny działań antyterrorystycznych: 1. sformalizowana koordynacja działań prokuratorskich i sądowych w ściganiu sprawców czynów terrorystycznych, która zmierza do harmonizowania i zapewnienia skuteczności oraz zgodności z prawem czynności procesowych wykonywanych pomiędzy państwami; 2. koordynacja działań operacyjnych organów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo globalne i regionalne; 3. koordynacja pozaoperacyjna o charakterze regulacyjnym, obejmująca wypracowanie prawno-organizacyjnych ram do współdziałania przeciwterrorystycznego, uzgadniania międzynarodowych standardów w zakresie zapobiegania → praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, wzmacniania krajowych zdolności do walki z terroryzmem, organizowania wymiany doświadczeń i informacji o metodach działania terrorystów, potencjalnych celach ataków oraz danych statystycznych, a także uwzględniania luk informacyjnych i form wkładów wywiadowczych niezbędnych do opracowania analiz strategicznych i ocen ryzyka; 4. działania polityczno-prawne, które integrują działania procesowe, operacyjne i regulacyjne; obejmują kształtowanie i ulepszanie rozwiązań instytucjonalnych, organizowanie pomocy dla państw oraz harmonizowanie współpracy z instytucjami międzynarodowymi.

Współcześnie istnieje wiele platform koordynacji antyterrorystycznej, które można przypisać do następujących kategorii: organizacje i inicjatywy o charakterze globalnym; organizacje i inicjatywy o charakterze regionalnym; instytucje i agencje wyspecjalizowane UE; inicjatywy nieformalne grupujące wybrane państwa UE; inicjatywy bilateralne. Funkcje koordynujące na poziomie globalnym realizują przede wszystkim: ONZ; Globalne Forum Antyterrorystyczne (Global Counerterrorism Forum); → INTERPOL, Międzynarodowa Organizacja Policji Kryminalnej; Grupa Działań ds. Zwalczania Terroryzmu NATO. [Wojciech Wróblewski]

Literatura: T. Safjański, D. Szlachter, Koordynacja działań wobec zagrożeń terroryzmem w wymiarze wewnętrznym i międzynarodowym [w:] Bezpieczeństwo państwa a zagrożenia terroryzmem. Instytucje państwa wobec zagrożenia terroryzmem, t. 2, red. K. Jałoszyński, T. Aleksandrowicz, K. Wiciak, Szczytno 2016 • W. Wroblewski, 3P – Model of Preparing the Officers of the State Fire Service in Poland for Terrorist Events, „Safety and Fire Technology” 2020, nr 56(2).