KOMUNIKACJA STRATEGICZNA NATO – zespół skoordynowanych działań oraz środków komunikowania w celu wsparcia polityki i operacji Sojuszu, które obejmują: dyplomację publiczną (Public Diplomacy), cywilną działalność prasowo-informacyjną (Public Affairs), wojskową działalność prasowo-informacyjną (Military Public Affairs), operacje informacyjne (Information Operations), operacje psychologiczne (Psychological Operations). Dyplomacja publiczna (w tym ujęciu) to informowanie, komunikowanie i współpraca w szerokim zakresie z docelowymi odbiorcami na całym świecie w zakresie podniesienia poziomu świadomości i zrozumienia celów i zadań NATO. Polega na promowaniu polityki, aby wspierać Sojusz i rozwijać zaufanie do niego. Cywilna działalność prasowo-informacyjna to rozpowszechnianie informacji do wyselekcjonowanych odbiorców (społeczeństwa) przez instytucje cywilne w zakresie zwiększenia świadomości i zrozumienia wojskowych celów i zadań NATO. Obejmuje to planowanie i prowadzenie kampanii medialnych, stosowanie narracji, form komunikacji i kontaktów społecznych. Wojskowa działalność prasowo-informacyjna to rozpowszechnianie informacji do wyselekcjonowanych odbiorców przez instytucje wojskowe w zakresie zwiększenia świadomości i zrozumienia wojskowych celów i zadań NATO. Obejmuje to planowanie i prowadzenie kampanii medialnych, stosowanie narracji, form komunikacji i kontaktów społecznych. Narracja określana jest jako wyjaśnienie i uzasadnienie odbiorcom prowadzonych działań. Celem narracji jest ukierunkowanie wszystkich decyzji w taki sposób, aby zapewnić ich spójność, ponadto poparcie (markę) dla podmiotów oddziaływania. Operacje informacyjne (działania informacyjne) to kompleks planowych przedsięwzięć polegający na wpływaniu na postawy dowódców (decydentów) oraz na degradacji nośników danych i systemów informacyjnych przeciwnika, z jednoczesną ochroną nośników danych i systemów informacyjnych wojsk własnych, z zamiarem osiągnięcia określonych celów politycznych i wojskowych. Operacje psychologiczne (według NATO) to planowane przedsięwzięcia informacyjne z wykorzystaniem metod i środków komunikacji, mające wpływ na postawy i zachowania audytorium, z zamiarem osiągnięcia celów politycznych i militarnych NATO.

Zakresy odpowiedzialności ustalone są następująco: Sekretarz Generalny (SG) odpowiada za komunikację strategiczną w zakresie polityki NATO; asystent SG ds. dyplomacji publicznej odpowiada za dyplomację publiczną, za wyjątkiem prasy i mediów; rzecznik SG odpowiada za komunikację strategiczną w zakresie prasy i mediów; Dowództwo Sojusznicze ds. Operacji (Allied Command Operations) prowadzi komunikację strategiczną w ramach operacji sojuszniczych; Dowództwo Sojusznicze ds. Transformacji (Allied Command Transformation) jest odpowiedzialne za rozwój koncepcji i kompetencji, które są wymagane zgodnie z instrukcjami KG NATO.

Grupa Robocza ds. Komunikacji Strategicznej NATO spotyka się co miesiąc, aby nadzorować i zarządzać opracowanie i wdrożenie polityki komunikacji strategicznej. Członkowie tej grupy to: przedstawiciel Dowództwa ds. Operacji, członkowie biura operacyjnego (J3), przedstawiciel Wydziału Dyplomacji Publicznej, członkowie Centrum Operacji Medialnych, doradca ds. Publicznych Międzynarodowego Sztabu Wojskowego, przedstawiciel struktur operacji informacyjnych. [→ wojna psychologiczna] [Gabriel Nowacki]

Literatura: G. Nowacki, M. Moch, Koncepcja komunikacji strategicznej – implikacje dla Polski, Warszawa 2019 • NATO Strategic Communication Handbook, 2015.