KONTRTERRORYZM – działania wobec sprawców, osób przygotowujących lub pomagających w dokonaniu przestępstwa o charakterze terrorystycznym (a także w przypadku groźby popełnienia takiego czynu), które są prowadzone w celu wyeliminowania bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia lub wolności osób lub mienia przy wykorzystaniu specjalistycznych sił i środków oraz specjalistycznej taktyki działania. → Przestępstwo o charakterze terrorystycznym ma na celu: poważne zastraszenie wielu osób; zmuszenie organu władzy publicznej państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności; wywołanie poważnych zakłóceń w ustroju lub gospodarce państwa lub organizacji międzynarodowej.

Kontrterroryzm to pojęcie określające całość działań o charakterze ofensywnym, których celem jest neutralizacja konkretnego zagrożenia (fizyczne zwalczanie przeciwnika). Zalicza się do niego m.in.: operacje uwalniania zakładników, a więc rozwiązywanie kryzysów zakładniczych (wśród nich wyróżnia się uwalnianie zakładników uwięzionych w obiekcie); operacje odbijania porwanych statków powietrznych, statków morskich albo pojazdów; zatrzymania wysokiego ryzyka; poszukiwanie i odbijanie porwanych zakładników. Kontrterroryzm jest pojęciem węższym niż → antyterroryzm, czyli całokształt działań skierowanych przeciw → terroryzmowi, których istotą jest zapobieganie zdarzeniom o charakterze terrorystycznym oraz minimalizowanie jego skutków. [→ terrorystyczny atak] [Wojciech Wróblewski]

Literatura: R. Borkowski, Kontrterroryzm i antyterroryzm: (aspekty teoretyczne i praktyczne), „Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka” nr 10(3) • K. Jałoszyński, Zagadnienia fizycznej walki z zagrożeniami terrorystycznymi, Warszawa 2010 • K. Jałoszyński, Jednostka kontrterrorystyczna – element działań bojowych w systemie bezpieczeństwa antyterrorystycznego, Szczytno 2011.