NORMA OBRONNA – dokument normalizacyjny dotyczący obszaru obronności i bezpieczeństwa państwa, który nie jest aktem prawnym; ustala zbiór uporządkowanych i przeznaczonych do wielokrotnego wykorzystania wymagań odnoszących się do różnych rodzajów działalności związanej z obronnością i bezpieczeństwem państwa. Wobec Normy Obronnej (NO) zastosowanie mają przepisy o ochronie informacji niejawnych. NO opracowywana jest w ramach wewnętrznej działalności normalizacyjnej organizowanej przez ministra obrony narodowej, jest przez niego zatwierdzana oraz wprowadzana do stosowania. Przeznaczona do wykorzystania w komórkach organizacyjnych MON, jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi obrony narodowej lub przez niego nadzorowanych. Może być też opracowywana przez komitety techniczne, w ramach działalności normalizacyjnej organizowanej przez Polski Komitet Normalizacyjny i za jego zgodą, a zatwierdzana przez właściwego ministra.

W świetle prawa polskiego potrzeba opracowania NO powinna wynikać z uzasadnionej konieczności zapewnienia w obszarze normalizacji ochrony interesów państwa w zakresie obronności i bezpieczeństwa. NO może dotyczyć obszaru normalizacji materiałowo-technicznej lub normalizacji operacyjnej i powinna być oparta na osiągnięciach nauki, techniki oraz wynikać z praktyki. Powinna spełniać kryterium jednolitości i spójności postanowień oraz mieć na celu uzyskanie optymalnych korzyści z jej stosowania. NO materiałowo-techniczna powinna obejmować zagadnienia dotyczące sprzętu wojskowego, takie jak: systemy uzbrojenia, zespoły, podzespoły, części zamienne, materiały eksploatacyjne, terminologia, wymagania, metody badań. Do zakresu NO operacyjnej powinny należeć: koncepcje, zasady i procedury oraz terminologia w zakresie działalności wojskowej, systemów dowodzenia, taktyki, zastosowań techniki, logistyki wojskowej, szkolenia, meldowania, opracowywania formularzy i map.

NO może być opracowaniem zawierającym zbiór zagadnień wynikających z doświadczeń narodowych w danym obszarze lub też może być opracowana na podstawie zagranicznego dokumentu normalizacyjnego dotyczącego obronności i bezpieczeństwa państwa, np. dokumentu wytworzonego w ramach działalności normalizacyjnej NATO. NO podlegają systematycznemu przeglądowi pod kątem aktualności, w normalnym trybie – co pięć lat lub częściej, w zależności od zaistniałych potrzeb. [Bogusław Rogowski]

Literatura: PN-EN 45020:2009 Normalizacja i dziedziny związane – Terminologia ogólna, Warszawa 2009.