OPERACYJNE PRZYGOTOWANIE OBSZARU KRAJU – zespół określonych przedsięwzięć organizacyjno-inwestycyjnych realizowanych w okresie pokoju, zapewniających dogodne warunki dyslokacji wojsk, ich mobilizacyjnego i operacyjnego rozwinięcia oraz prowadzenia działań bojowych, a także funkcjonowania gospodarki narodowej i społeczeństwa w okresie zagrożenia i wojny. Operacyjne przygotowanie obszaru kraju [o.p.o.k.] to część → infrastruktury obronnej państwa, tworzona w celu zapewnienia siłom zbrojnym dogodnych warunków dyslokacji, rozwinięcia i prowadzenia działań bojowych, fundamentalna część przygotowań obronnych państwa, obejmująca wzmocnienie (spotęgowanie) naturalnych walorów obronnych kraju.

O.p.o.k. to ważny element przygotowań obronnych państwa realizowanych w celu stworzenia dogodnych warunków do stałego lub czasowego stacjonowania wojsk, możliwości ich koncentracji oraz rozwijania i prowadzenia działań bojowych. Obejmuje obiekty i urządzenia logistyczne i inżynieryjne budowane w czasie pokoju i rozbudowywane w czasie zagrożenia i wojny. Stanowi jedną z podstawowych kategorii obrony państwa. Wraz z siłami zbrojnymi stanowi strategiczny środek obrony narodowej. Jako forma przygotowania terytorium i instytucji państwa do obrony wchodzi w skład podstawowych wyznaczników siły obronnej państwa. [Marian Kuliczkowski]

Literatura: R. Jakubczak, J. Marczak, K. Gąsiorek, W. Jakubczak, Podstawy bezpieczeństwa narodowego Polski w erze globalizacji, Warszawa 2008 • J. Marczak, Operacyjne przygotowanie obszaru kraju do obrony, Warszawa 1994 • Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa, red. J. Pawłowski, B. Zdrodowski, M. Kuliczkowski, Toruń 2020.