PRAWO WOJENNE – termin równoznaczny z → międzynarodowym prawem humanitarnym konfliktów zbrojnych (lub prawem konfliktów zbrojnych), które to pojęcie zastąpiło współcześnie prawo wojenne. Jest to zespół norm prawnych ustanowionych przez umowy międzynarodowe lub zwyczaj międzynarodowy, których szczególnym zadaniem jest rozwiązywanie problemów humanitarnych wynikających bezpośrednio z międzynarodowych/niemiędzynarodowych → konfliktów zbrojnych i które z przyczyn humanitarnych ograniczają prawo stron takiego konfliktu do swobodnego wyboru metod i środków prowadzenia działań zbrojnych lub chronią osoby i dobra, które są/mogą być dotknięte skutkami konfliktu zbrojnego (definicja Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża).

Źródłami pr.woj. są zwyczaje i umowy międzynarodowe, pierwszymi aktami normatywnymi z jego zakresu były: Deklaracja paryska w sprawie wojny morskiej z 1856 r., Deklaracja petersburska o zakazie używania małokalibrowych pocisków eksplodujących z 1868 r. oraz Deklaracja brukselska, dotycząca humanitarnych zasad prowadzenia wojny z 1874 r. W 1864 r. przyjęto pierwszą → konwencję genewską, a w 1899 i 1907 r. na konferencjach pokojowych w Hadze → konwencje haskie. [Rafał Depczyński]

Literatura: M. Marcinko, Podstawowe zasady międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych [w:] Międzynarodowe prawo humanitarne konfliktów zbrojnych, red. Z. Falkowski, M. Marcinko, Warszawa 2014.