SIŁA EKONOMICZNA – generowana jest przez różnego rodzaju wskaźniki mikro- i makroekonomiczne, które pozwalają odegrać istotną rolę podmiotu w budowaniu gospodarki (światowej). Siłę ekonomiczną [s.ek.] możemy mierzyć w odniesieniu do całych kontynentów, bytów międzynarodowych, państw, przedsiębiorstw, organizacji gospodarczych oraz innych istotnych obszarów/podmiotów. Termin ten nie ma naukowej definicji. Zazwyczaj s.ek. utożsamiana jest z produkcją brutto, wzrostem gospodarczym i konkurencyjnością. S.ek. powiązana jest z szeroko pojętą aktywnością gospodarczą, łączy w sobie zagadnienia → geopolityki i ekonomii (geoekonomii). Jej istotnymi składnikami są siła nabywcza, zasoby materialne i pozamaterialne. S.ek. ma istotne przełożenie na wpływy polityczne, co wynika z szeregu różnych implikacji kwestii gospodarczych na inne dziedziny i procesy we współczesnym świecie.

S.ek. w ujęciu negatywnym oznacza silne związki między wpływami politycznymi a koncentracją rynku i rentownością. S.ek. powiązana jest z zagadnieniem władzy ekonomicznej i w tym kontekście może być rozumiana jako istotne narzędzie współczesnej demokracji. Mówiąc o s.ek. UE podkreśla się nie tylko fakt wysokiego poziomu życia mieszkańców Wspólnoty (jest to jedna z przyczyn częstych migracji zarobkowych z państw trzecich), ale również to, że jest ona jedną z trzech największych potęg handlowych. [Małgorzata Sikora-Gaca]

Literatura: M. Götz, Siła ekonomiczna – problemy identyfikacji i pomiaru – siła bogactwa i polityka [w:] Siła we współczesnych stosunkach międzynarodowych, red. W. Kostecki, K. Smogorzewski, Warszawa 2017 • M. Kleinowski, Czynniki budujące siłę i potęgę państwa na arenie międzynarodowej, „Świat Idei i Polityki” 2010, nr 10 • L. Salamon, J. Siegfried, Economic Power and Political Influence: The Impact of Industry Structure on Public Policy, „American Political Science Review” 1977, nr 71(3).