SYSTEM OBRONNY PAŃSTWA – zbiór wzajemnie powiązanych elementów – ludzi, organizacji, urządzeń – działających na rzecz zachowania bezpieczeństwa państwa. Ma na celu użycie wszystkich zasobów militarnych i niemilitarnych do zapobiegania polityczno-militarnym zagrożeniom kraju. System obronny państwa [sys.o.pań.] stanowi skoordynowany zbiór elementów kierowania i elementów wykonawczych, a także realizowanych przez nie funkcji i procesów oraz zachodzących między nimi relacji. Sys.o.pań. składa się z trzech podsystemów: podsystemu kierowania obronnością państwa utworzonego z organów władzy i administracji publicznej (wraz z obsługującymi urzędami i niezbędną infrastrukturą) oraz organów dowodzenia SZ RP, a także dwóch podsystemów wykonawczych: podsystemu militarnego utworzonego z SZ RP i podsystemu niemilitarnego utworzonego ze struktur wykonawczych administracji publicznej, przedsiębiorców oraz innych jednostek organizacyjnych.

Sys.o.pań. zespolony jest z systemem bezpieczeństwa sojuszników, realizowany przez wspólne uczestnictwo w planowaniu obronnym oraz procedury funkcjonowania w czasie wojny oraz w sytuacjach kryzysowych. Zasady funkcjonowania oraz organizacja sys.o.pań. bazuje na zobowiązaniach dotyczących traktatów międzynarodowych i umów podpisanych przez Polskę, a także na przepisach prawa powszechnie obowiązującego. [Ryszard Jakubczak, Weronika Jakubczak]

Literatura: Ministerstwo Obrony Narodowej, Strategia obronności Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2009 • Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, red. W. Łepkowski, Z. Mondrzycki, Warszawa 1996.