SZKOLNICTWO POLICYJNE – całokształt zagadnień związanych z kształceniem policjantów i pracowników cywilnych → Policji sensu largo, a w szczególności dotyczących szkolenia i doskonalenia zawodowego policjantów w jednostkach organizacyjnych, które zostały utworzone w celu realizacji funkcji kształcenia zawodowego, ale także w tych, które organizują formy lokalnego doskonalenia zawodowego, w celu podnoszenia kompetencji zawodowych kadry liniowych jednostek organizacyjnych Policji. W znaczeniu instytucjonalnym szkolnictwo policyjne [szk.pol.] to specyficzny układ szkół i ośrodków szkolenia o względnie heterogenicznej tożsamości, którego podmioty są zorganizowane w strukturę liniową służącą formowaniu się organizacji z wyeksponowaną zasadą hierarchiczności i dominującym stylem kierowania nastawionym na zadania. Instytucje szk.pol. koncentrują się na organizacji procesów edukacyjnych, a w szczególności procesu kształcenia zawodowego policjantów zasadniczo w dwóch formach: szkoleniu zawodowym oraz centralnym doskonaleniu zawodowym, będących następstwem realizacji rocznego planu szkolenia zawodowego i rocznego planu centralnego doskonalenia zawodowego.
Szk.pol. charakteryzują cztery podstawowe cechy. Pierwszą jest formułowanie programów według założeń dydaktyki zadaniowej, a więc filozofii „nauczanie poprzez cele”, której istotą jest wykonywanie przez słuchaczy konkretnych zadań dydaktycznych (szkoleniowych) w toku zajęć. Drugą istotną cechą jest udział szkół i ośrodków szkolenia Policji w realizacji (w różnym stopniu i zakresie) niektórych etapów akcji szkoleniowej, a w szczególności procesu programowania kursów w ramach doskonalenia zawodowego i szkoleń zawodowych, realizacji tych form kształcenia, ich ewaluacji oraz w pewnym stopniu rozpoznawania potrzeb szkoleniowych (również doskonalenia zawodowego) i formułowania celów szkolenia (również doskonalenia zawodowego). Trzecią cechą jest specyficzność pozycji i funkcji Akademii Policji w Szczytnie, która z jednej strony jako jednostka organizacyjna Policji realizuje zadania szkoleniowe wynikające z planu rocznego szkoleń zawodowych (również doskonalenia zawodowego), a z drugiej – będąc uczelnią w rozumieniu prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, organizuje oraz prowadzi studia wyższe, wypełniając funkcję kształcenia akademickiego w dualnej tożsamości prawnej. Czwartą cechą jest specyficzność nadzoru i kontroli nad realizacją przez podmioty szk.pol. szkolenia zawodowego i centralnego doskonalenia zawodowego. Uprawnienia w tym zakresie posiada biuro właściwe ds. szkolenia Komendy
Głównej Policji.
Cele instytucji szk.pol. ogniskują się wokół przygotowania funkcjonariuszy Policji, ale także i pracowników cywilnych formacji (poprzez zdobywanie przez nich wiadomości i kształtowanie umiejętności lub poprzez poszerzanie, pogłębianie, uzupełnianie kompetencji nabytych przez nich uprzednio) do wykonywania określonych zadań służbowych związanych z zajmowanym stanowiskiem służbowym czy pełnieniem określonych ról organizacyjnych. [Iwona Klonowska, Piotr Gawroński]
Literatura: P. Gawroński, Kierunki doskonalenia systemu szkolenia w Policji i Straży Granicznej – próba systematyzacji poglądów [w:] Dydaktyka zawodowa. Dylematy i wyzwania, red. R. Stawnicki, Legionowo 2015 • P. Gawroński, D. Hryszkiewicz, J.R. Truchan, System szkolenia w Policji i Straży Granicznej, Szczytno 2015 • Leksykon policyjny, red. W. Pływaczewski, G. Kędzierska, Szczytno 2001.