SZKOLNICTWO WOJSKOWE – wyodrębniony z krajowego systemu szkolnictwa wyższego i nauki oraz systemu oświaty system, który obejmuje podsystem kształcenia i podsystem szkolenia. Podsystem kształcenia składa się z autonomicznych uczelni wojskowych nadzorowanych przez ministra obrony narodowej w zakresie określonym ustawą, którego głównym celem jest prowadzenie kształcenia na potrzeby korpusu oficerów zawodowych, przygotowanie kadr cywilnych na potrzeby → systemu bezpieczeństwa narodowego oraz prowadzenie działalności naukowej służącej przede wszystkim potrzebom obrony ojczyzny. W obszarze kształcenia na potrzeby korpusu oficerów wyodrębnia się kształcenie kandydatów do zawodowej służby wojskowej w ramach studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu oraz doskonalenie zawodowe w ramach systemu doskonalenia zawodowego na poziomie taktycznym, operacyjnym i strategicznym. Podsystem szkolenia obejmuje podległe dowódcom rodzajów SZ oraz Komendantowi Głównemu Żandarmerii Wojskowej szkoły podoficerskie, centra i ośrodki szkolenia, a jego głównym celem jest prowadzenie szkolenia na potrzeby korpusu podoficerów zawodowych i korpusu szeregowych zawodowych. W podsystemie szkolenia wyszczególnia się szkolenie kandydatów na podoficerów w szkołach podoficerskich oraz doskonalenie zawodowe szeregowych i podoficerów w ramach systemu doskonalenia zawodowego. [Jarosław Grabowski]

Literatura: J. Grabowski, M. Liberacki, A. Skrzypek, Military Higher Education System. Outline of Trainings for International Students 2018‒2019, Warszawa 2017 • D. Podbielski, Perspektywiczny model przygotowania kadr oficerskich profesjonalnych Sił Zbrojnych RP w systemie bezpieczeństwa narodowego, rozprawa doktorska, Akademia Obrony Narodowej, Warszawa 2014 • Najwyższa Izba Kontroli, Szkolenie podoficerów i szeregowych zawodowych w jednostkach szkoleniowych, Informacja o wynikach kontroli, Warszawa 2020.