ŚRODOWISKO SIECIOCENTRYCZNE – zespół czynników wynikających z głębokich przemian w wyposażeniu wojsk oraz połączeniu sieciowym wszystkich uczestniczących w działaniach sił, od poziomu żołnierza, pojazdu do najwyższych szczebli i poziomów włącznie. Środowisko sieciocentryczne stwarza określone warunki, które wpływają na zjawiska, sprzężenia i interakcje zachodzące w działaniach wojsk (innych uczestników), determinują charakter dowodzenia i sposób prowadzenia działań, nadając im nowe specyficzne cechy. Poprzez techniczne i operacyjne rozwiązania pozwala osiągnąć nową jakość dzięki wykorzystaniu wiedzy powstałej w wyniku dostępu do danych (wspólna → świadomość sytuacyjna) w czasie prawie zbliżonym do rzeczywistego; stwarza możliwości natychmiastowej reakcji na zagrożenia oraz szanse wykorzystania wiedzy, dzięki sprzężeniu sensorów, decydentów i środków walki w jedną sieć, często zwaną infosferą. [Jan Posobiec]

Literatura: J. Posobiec, Dowodzenie w środowisku sieciocentrycznym, Warszawa 2008 • J. Posobiec, Konteksty zarządzania i dowodzenia organizacji bezpieczeństwa, Kalisz 2021 • System dowodzenia, red. J. Wołejszo, Warszawa 2013.