WOJSKA LĄDOWE – jeden z rodzajów SZ RP; przeznaczone są do zapewnienia obrony przed atakiem lądowo-powietrznym z zadaniem obrony dowolnego rejonu kraju, na każdym kierunku, w obliczu każdej formy zagrożenia militarnego; jest to najliczniejszy komponent SZ RP. Wojska lądowe [w.ląd.] charakteryzują się dużą siłą ognia, wysoką manewrowością i odpornością na uderzenia. Ponadto są przygotowane do realizacji zadań wynikających z międzynarodowych zobowiązań RP związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa. Są przygotowane do prowadzenia walki w każdych warunkach terenowych i meteorologicznych. Struktura w.ląd. oparta jest na związkach taktycznych (dywizjach), oddziałach (brygadach, pułkach) i pododdziałach (batalionach/dywizjonach, kompaniach/bateriach). W skład w.ląd. wchodzą oddziały i pododdziały: pancerne i zmechanizowane, zmotoryzowane i aeromobilne, rakietowe, artylerii, obrony przeciwlotniczej, inżynieryjne, chemiczne, łączności i informatyki, rozpoznania i walki radioelektronicznej, działań psychologicznych oraz zabezpieczenia logistycznego. [Bogdan Sowa, Jarosław Tomaszewski]